Yirmiüç bahar gördü gözlerim ilme'l yakin...
Huzura varmak hesabımı ver(ebil)mek için yirmiüç yılım kaldı ardımda. Ne yaptın diye sorduğunda boyun eğdirecek, hicranla 'ah' dedirtecek (şu an) yirmiüç yılım var sana sunacağım...
Neden?lerine, nasıl?larına ve tüm sorularına verecek cevabım yok; çünkü günahlarımı anlatamayacak kadar utanıyorum Sen'den, sukutum bile utanıyor susuşundan...
Çelik halatlarla örülmüş, fethi zor kaleler gibi sağlam günah yüküm sırtımda öyle ağırki; kemiklerim inliyor altında, bu kadar çok günah yüklendiğim için omuzlarımda şikayetçi benden...
Sol yanım öyle ağır ki ve amel defterimin sol sayfaları öyle dolu ki; boş (sağ) sayfalarım bile hayrette..
İbadet torbacığım delik deşik, yaptım sandığım amellerimde oralardan kayıp gitmiş.
Şu an alsan huzuruna 'benim' dediğim azalarımın şikayeti, günahlarımın ağırlığı ve paramparça olmaktan tanınmayan ibadet torbacığımdan başka sunacağım hiçbirşeyim yok elimde. Son ümidim Sen'i seviyor zannındaki yüreğim, onunda hakkını verdiğinden hiç emin değilim...
Yirmiüçüncü yılıma girdiğim bugün, bir hardal tanesi kadar ilerleyemedim; ama tek dayanağım senin lütfettiğin duam. N'olur günahıma bakıpta o lütfunu alma benden.
Rabb'im Sen'i bilmek ve yolunda ölmek nasip et, Rahmetine sığınıyorum yardımını esirgeme benden...
1 yorum:
Bu sözleri okuyunca kendi nefsime koskoca bir tokat indi sanki!
Allah (c.c.) size de bana da geri kalan ömrümüzü "O'nun (c.c.) kulu olarak geçirmeyi nasip etsin. Amin.
Yorum Gönder